Dag 19. Oude bekende
19 juli 2016 - Karigador, Kroatië
Hallo daar in het tropische Nederland
Bij ons nog alles pico bello. Dat is Italiaans voor alles goed hier. We vermaken ons nog prima en de finish is nog niet in zicht.
Dus we zingen: en we gaan nog niet naar huis nog lange niet...enz.
Vandaag was het om 10 uur ontbijten.
Daarna naar de zee op zoek naar een nieuw plekje. Dat hadden we snel gevonden. We zaten tussen Dajla en Mareda. Dit zijn de plaatses naast Karigador waar wij zitten.
Via de rotsen naar beneden naar een kiezelstrand. Er zaten alleen maar mensen van de lokale bevolking, dus geen toeristen.
Heerlijk, alleen als je om je heen keek zag je je alleen maar doorzichtige badkleding. Niet bij iedereen hoor. Andy deed voor deze keer ook zijn onzichtbare bovenstukje aan.
Stukje met Andy gelopen en onderweg ijsjes en drinken gescoord. Wat heerlijk iets koud. En dan ook nog niets hoeven te doen. Lijkt wel vakantie.
Om 15.30 ongeveer was het genoeg vond Andy. Hij wilde boodschappen doen...
Wat gaat het worden, oke bbq dan maar.
Om 17.00 uur kreeg ik een berichtje: Ed ik ben er. We gaan naar het zwembad. Wij dus ook naar het zwembad. En daar ontmoette we een schoolmaat van vroeger, die ik 2 maanden geleden nog had gezien op de reünie. Ik hoor sommige mensen al gissen, wie is het. Nou het is Boyke. Bij toeval kwamen we er van de week achter ( in de groepsapp) dat we op dezelfde camping stonden. We gaan deze week zeker wat afspreken.
Tot slot ik ga Andy nu de kneepjes van bbqen bijbrengen omdat Ryan er niet meer is. Hoop dat hij het snel leert.
Groet uit een steeds warmer wordend Kroatie.
PS: Ryan geef je de planten buiten genoeg water.
Bij ons nog alles pico bello. Dat is Italiaans voor alles goed hier. We vermaken ons nog prima en de finish is nog niet in zicht.
Dus we zingen: en we gaan nog niet naar huis nog lange niet...enz.
Vandaag was het om 10 uur ontbijten.
Daarna naar de zee op zoek naar een nieuw plekje. Dat hadden we snel gevonden. We zaten tussen Dajla en Mareda. Dit zijn de plaatses naast Karigador waar wij zitten.
Via de rotsen naar beneden naar een kiezelstrand. Er zaten alleen maar mensen van de lokale bevolking, dus geen toeristen.
Heerlijk, alleen als je om je heen keek zag je je alleen maar doorzichtige badkleding. Niet bij iedereen hoor. Andy deed voor deze keer ook zijn onzichtbare bovenstukje aan.
Stukje met Andy gelopen en onderweg ijsjes en drinken gescoord. Wat heerlijk iets koud. En dan ook nog niets hoeven te doen. Lijkt wel vakantie.
Om 15.30 ongeveer was het genoeg vond Andy. Hij wilde boodschappen doen...
Wat gaat het worden, oke bbq dan maar.
Om 17.00 uur kreeg ik een berichtje: Ed ik ben er. We gaan naar het zwembad. Wij dus ook naar het zwembad. En daar ontmoette we een schoolmaat van vroeger, die ik 2 maanden geleden nog had gezien op de reünie. Ik hoor sommige mensen al gissen, wie is het. Nou het is Boyke. Bij toeval kwamen we er van de week achter ( in de groepsapp) dat we op dezelfde camping stonden. We gaan deze week zeker wat afspreken.
Tot slot ik ga Andy nu de kneepjes van bbqen bijbrengen omdat Ryan er niet meer is. Hoop dat hij het snel leert.
Groet uit een steeds warmer wordend Kroatie.
PS: Ryan geef je de planten buiten genoeg water.
