We zijn er nog

Het is al een paar dagen stil. Maar er gebeurd genoeg. Veel dagen van hetzelfde eten, drinken, zwemmen en slapen.

We hebben sinds 3 dagen gezelschap van een collega. Juul met vrouw en dochter van 7. We hebben een giga plek dus ze staan bij ons erbij. Niets moet alles mag.
Dus hetzelfde motto.

Gisteren hebben we een uitstapje gemaakt naar het zuidelijkste puntje van Istrie.
Voor het geheugen daar hebben we vorig jaar gemountainbiked.
Nu hebben wel er gekajakt gesnorkeld en van rotsen gesprongen.

Was een heerlijke dag ondanks de go pro op 5 meter diepte lag. Maar we hebben hem weer en hij doet het gelukkig nog.

Het gebeurde als volgt:

Jump 1: Andy sprong kwam op het water en go pro sloeg tegen zijn neus.....au.
Jump 2: Andy sprong weer kwam op het water terecht en go pro onder kin en brak af. De rest van het verhaal kennen jullie.

Vandaag rustig dagje aan het zwembad en het is wasdag. Alles straks weer fris en fruitig. Vanavond wzawzdb kijken.

Net nog even contact gehad met Sylvia van de lagere school, die heeft een boot geregeld voor ons voor morgen om te gaan varen aan de oostkust van istrie. Ik ben benieuwd hoe het daar is...

Jullie horen en zien het wel verschijnen.

Groet uit Kroatië