Dag 12. Bijna 300 zusje

Lekker op het terras met een drankje en de
Menukaart net gevraagd. Wat een weelde na zo'n dag. Ik maak nu dus effe tijd om mijn verhaal te doen en jullie op de hoogte te houden.

De dag begon erg vroeg. De ochtendzon deed net zijn ogen open en scheen al vrolijk op onze bolletjes...het zou een warme dag worden met af en toe een wolkje.
Het was om 7.45 uur al 27,9° dus het weer zat mee vandaag.

Na ruim 250 km gereden te hebben ongeveer 3,5 uur. Kwamen we rond
10.15 uur aan op plaats bestemming.
Onderweg nog wel een coladouche gehad van Fran en effe snelle pits stop, om in zijn jargon te blijven, om effe er iets uit te gooien. Het eerste stuk was 2 baans lange rechte stukken... 2de stuk was snelweg.
Maar het 3de en laatste stuk ging slingerd op en neer...ongeveer 55 km. En dat vond meneertje niet zo prettig.

Maar aangekomen bij de Plivitch meren kaartje gekocht en naar de entree gewandeld. Daar de route gekozen.
Route H leek ons wel wat eerst stukje bus naar plateau 3, dan wandelen, dan met de boot overvaren en dan weer wandelen en dan busje terug naar entree.

Het wandel gedeelte zou ongeveer 9 km bedragen. Op en neer over aangelegde steigers. Maar voor we daar waren eerst in het busje met 2 aanhangers. Staan mocht niet, we werden verbannen naar een andere wagon. Daar waren 3,5 zitplek.
Je raad het al ik zat op die halve plek. De goedslachende Amerikaanse dame had iets te veel Mac op. Dus edje op 1 bil naar boven.

Boven aangekomen gewandeld naar de boot. Adembenemende plekken zag je daar. De ene plek nog mooier dan de andere. Het is met woorden niet te beschrijven....Hoop dat we vandaag de foto's kunnen oploaden dan kunnen jullie zelf oordelen.(kabeltje werkt niet mee grrr).

Na de boot effe een lichte lunch en vocht aanvullen. Onderweg is er niets te verkrijgen.. De ongerepte natuur.

Liesbeth bedankt voor de tip. Deel 2 van de wandeling verliep langs de hoogste en grootste waterval. Je werd er stil van.

Laatste stukje vanaf boven bekeken...grandioos....en zeker een aanrader....

Nu snel een ijsje voordat het busje komt.
Je voelt hem sissen en wat was het verleidelijk om een duik te nemen in het heldere water....maar mocht helaas niet.

Nu op naar de auto die in het bos gepakeerd stond en naar ons hotel.
Inchecken en zwemmen. Dat was lekker....
Effe afspoelen en naar terras.....

Nu komt mijn wienersnitzel eraan.

Bis morgen